De Nederlandse Internationale staf in Afrika, Australië en Azië kregen allemaal de mogelijkheid om terug te keren naar Nederland, vanwege het coronavirus. De meeste gezinnen besloten om op hun MAF-basis te blijven. Vele overheden hebben MAF al bedankt dat MAF-personeel in het land is gebleven, waardoor de vliegtuigen ingezet kunnen worden om voedsel – en medische vluchten uit te voeren. Ook de lokale bevolking ervaart dat MAF hen niet in de steek laat. Hier lees je hoe het gaat met enkele gezinnen.  

Let op: Aangezien de situatie elke dag verandert zou het kunnen dat onze medewerkers op het moment dat u dit leest er heel anders in staan.

Papoea Indonesië – Familie Rietveld zegt:
“Hoewel het voor ons naar is dat we nu ‘opgesloten’ zitten, beseffen we ook heel goed hoe gezegend we zijn. Wij konden eten inslaan voor een paar weken en ons terugtrekken. Mensen om ons heen kunnen dat niet. Die hebben elke dag net genoeg geld voor wat te eten die dag.

Ze wonen met velen bij elkaar in kleine huisjes zonder stromend water. Dat maakt ‘social distancing’ en handen wassen voor minimaal twintig seconden erg lastig. We spreken hen minder, maar ik koop toch maar af en toe fruit aan het hek.

De onzekerheid en angst die nu ook in het westen wordt ervaren is voor de mensen om ons heen aan de orde van iedere dag.

Wat mij erg bemoedigde was dat in alle angst die ze hebben, ze hulp van de Heere verwachten. De onzekerheid en angst die nu ook in het westen wordt ervaren is voor de mensen om ons heen aan de orde van iedere dag. Malaria muggen, giftige slangen, overstromingen, agressieve dronken mensen en afwezigheid van medische voorzieningen zorgen voor onzekerheid en forceren mensen om met een planningshorizon van slechts één dag te leven. Onvoldoende begrip van de Evangelie boodschap zorgt voor angst. Dit is waarom MAF opereert in deze afgesloten gebieden.”

Oeganda – Familie Brugmans woont en werkt in Zuid-Soedan, maar voor trainingen waren zij in Rwanda en Oeganda. Toen er in Rwanda een geval van coronabesmetting was, keerden ze beiden terug naar Oeganda omdat Johan hier de Caravan-training doet. Nu de grenzen van Oeganda, Zuid-Soedan en Kenia zijn gesloten vanwege de COVID-19 maatregelen, is het afwachten wanneer ze verder kunnen reizen.

“Het is best lastig om zo geïsoleerd te zijn op een plek dat niet je ‘thuis’ is, waar je niet je eigen spullen hebt. Wanneer we naar Kenia kunnen vliegen waar Johan zijn Caravan-examen en omzetting van het vliegbrevet kan regelen, is op dit moment erg onzeker. Voor ons is het nu in ieder geval fijn dat we samen zijn. De lokale bevolking heeft het veel moeilijker en we bidden dat ze hulp krijgen om dagelijks aan voedsel te komen.”  

Angola – Familie Goud schrijft:
“Alles wordt hier ook rustiger wat werk betreft. Ik denk dat het gezond is om maatregelen te nemen en dat doen we ook. Aan de andere kant is dit een mooie mogelijkheid voor heel de wereld om te realiseren dat veel derde wereld landen deze onzekerheid altijd hebben. 17 procent van de kinderen haalt de vijf jaar niet.

Aan de andere kant is dit een mooie mogelijkheid voor heel de wereld om te realiseren dat veel derde wereld landen deze onzekerheid altijd hebben. 

De meeste ziektes in Angola zijn te voorkomen, als er artsen welwillend zijn om hun westerse leven op te geven en hier voor een lange termijn te zijn om lokale mensen op te leiden. Corona zal hier voor extra chaos zorgen omdat alle ziekenhuizen nu al geen capaciteit hebben voor de normale dingen.”

Suriname – Familie Breen schrijft:
“We moeten best moeite doen om aan onze dagelijkse boodschappen te komen. De producten die we nog kunnen kopen, zijn door de hoge koersen enorm duur geworden. Een pak koffie kost nu omgerekend 19,50 euro (om een voorbeeld te geven). 

De producten die we nog kunnen kopen, zijn door de hoge koersen enorm duur geworden.

Gisteren belde ik de bakker om haar te vragen broden klaar te leggen voor vandaag, maar zij vertelde me dat ze per vandaag, tot nader orde, ook sluiten. Daarbij is er vandaag bovenop gekomen dat alle banken per direct hun deuren sluiten. Geadviseerd werd om zoveel mogelijk geld te pinnen, omdat niet duidelijk is of de banken in de komende tijd nog wel bevoorraad zullen worden. Het maakt ons (meer) afhankelijk van God.”

Arnhemland – Familie Loenen schrijft:
“Het Covid-19 virus is een paar weken na Europa in
Australië aangekomen. Door de grootte en de uitgestrektheid van het land, is de verspreiding minder snel verlopen. Iedereen die de Northern Territory binnenkomt moet twee weken in zelf-isolatie en reist men naar een afgelegen Aboriginal dorp, dan moeten ze nog een extra periode van twee weken afgezonderd leven.

Deze forse maatregelen zijn genomen om de toch al kwetsbare Aboriginals te beschermen. Door hun zwakkere gezondheid, hun leven in overvolle huizen en door de slechte hygiëne zijn ze extra kwetsbaar om ziek te worden. De gezondheidszorg zou binnen enkele dagen al aan de maximale capaciteit zitten. Daarom wordt er op ingezet het virus buiten de deur te houden.

We bidden dat de regio niet getroffen wordt door een tropische storm dit seizoen, omdat de mensen dan in storm-schuilplaatsen dicht op elkaar moeten leven.

We bidden dat de regio niet getroffen wordt door een tropische storm dit seizoen, omdat de mensen dan in storm-schuilplaatsen dicht op elkaar moeten leven.”