Vliegen
Vliegen voor leven: het motto van MAF. Doordat het Australische team gevlogen kon worden door MAF, werd hen uren rijden – hobbelen – over slechte wegen bespaard. En vliegen: dat is ook een kernwoord in ons gezin hier in Oeganda. Spreekwoordelijk vliegen als het hard werken is, thuis of in de hangaar. En alles wat vliegt wordt door met name onze jongens (en hun vader) nauwlettend in de gaten gehouden. Horen we een ronkend geluid? Ook al zijn we net begonnen met eten: er vliegen drie mannen naar buiten! Is het een vliegtuig, is het een helikopter? En welke? Hetzelfde geldt voor vogels: de verrekijker ligt altijd binnen handbereik…(Oeganda is een waar vogelparadijs – al zouden wij het wel weten als vogel zijnde: wij zouden ons zeker niet laten zien in Kampala 🙂 )
Maar ook de tijd vliegt. Er zijn alweer drie maanden voorbij sinds de vorige nieuwsbrief werd geschreven. Onze excuses dat het deze keer wat langer duurde voor we van ons lieten horen. Er was zeker reden voor een tussentijdse update, gezien onder andere gezien het ebola-virus. Het kwam er helaas niet van. Maar geen reden tot verontrusting: het gaat goed met ons. En inmiddels wonen we alweer ruim drie jaar in Oeganda! Binnen die drie jaar is er veel veranderd. Mensen kwamen en gingen. Kleine Naomi, geboren vorig jaar tijdens ons verlof, is inmiddels al geen baby meer. En Jiska die een baby was toen we in Oeganda aankwamen wordt alweer bijna vier jaar…
Lees hier verder..