Toen George buikpijn kreeg, dacht niemand aan iets ernstigs. Maar al snel begon zijn hand op te zwellen en leek zijn huid te branden. Zijn neus kreeg een ‘smeltend’ uiterlijk en misvormde. Zijn lichaam leek zonder enige controle. Binnen een paar dagen was de situatie levensbedreigend.
Zijn moeder, Lue Harris, was radeloos. “Ik dacht echt dat hij het niet zou overleven,” zegt ze, haar stem trillend. In Liberia zijn medische voorzieningen schaars, zeker buiten de hoofdstad. De enige optie: het Dossen Memorial Hospital. De uitweg: een MAF-vlucht.
Op 16 april, amper een maand na de Runway Run, konden we George vervoeren. Door de lucht, in 90 minuten – een reis die over land dagen had gekost. “Zonder MAF zou mijn zoon er misschien niet meer zijn,” zegt Lue. “Ik ben God en het medische team zo dankbaar. Blijf alstublieft bidden voor zijn volledige genezing.”
Bid ook voor het medische werk van MAF. “Hun vluchten zijn meer dan alleen vervoer, ze zijn een levensader”, verwoordt ziekenhuisdirecteur Charles Jarsor. “Zonder MAF zouden zoveel mensen geen toegang hebben tot spoedeisende zorg.”
Tijdens de Runway Run hebben ruim 600 hardlopers de landingsbaan voor ambulancevluchten afgelegd! Zonder hen zouden zoveel mensen geen toegang hebben tot spoedeisende zorg. 1.677 om precies te zijn. Wat een aantal, dank je wel!