Phil en Merilee Henderson leven samen met hun kinderen Kaitlyn, Lily en Evelinne sinds 2013 in Tsjaad. Phil werkt daar als piloot voor MAF Canada en Merilee ondersteunt de lokale gemeenschap met maatschappelijke projecten. Zij vertelt graag over hun reis met MAF en Gods wonderbaarlijke voorziening in mensen die zij tot zegen mag zijn.
“Tijdens de voorbereiding voor het werk bij MAF bezochten Phil en ik onder andere een Bijbelschool. In deze tijd heeft God ons heel vaak en op veel verschillende manieren laten zien dat Hij het is die voor ons zorgt en dat wij Hem in alles kunnen vertrouwen. Toen de voorbereiding zijn einde naderde en de keuze voor een zendingsland uitstond, stelde MAF Canada ons Tsjaad voor. Een land met veel conflicten en veel moeilijkheden op het gebied van geloof. Ik zal eerlijk zijn, deze bestemming was zeker niet onze eerste keuze.
Immers, we konden wel een hele lijst van redenen bedenken die tegen Tsjaad spraken. Echter, ‘nee’ zeggen voelde voor ons alsof we aan God zouden verklaren dat wij Hem niet echt toevertrouwden ons te kunnen beschermen en voor ons te kunnen zorgen. Dus zeiden we ‘ja’ en de dankbaarheid waarmee we terugkeken op een tijd waarin God ten volle had voorzien, liet ons ook uitkijken naar deze moeilijke plek met het vertrouwen dat God met ons ging zijn.
De start was voor mij nog wat hobbelig. Toen we in Tsjaad arriveerden had ik voorlopig de handen vol met de zorg voor mijn gezin en zag weinig ruimte om mij in de gemeenschap in te voegen. Echter, nadat we na een verlof in 2018 terugkwamen, voelde het alsof ik thuis kwam. Opeens had ik meer capaciteit en energie om ook naar de mensen om mij heen te kijken en voor hen te zorgen. Ik vroeg aan God: ‘Waar kan ik mij voor inzetten?’ En zoals altijd zorgde Hij voor mij en bracht mensen op mijn pad die mijn hart raakten en mijn hulp nodig hadden. In de buurt woonde een alleenstaande moeder met haar elf kinderen.
Destijds was er geen mogelijkheid voor haar om in hun levensonderhoud te voorzien zonder geld te lenen en daarmee alleen maar dieper in de schulden te komen. Helaas is zij maar een voorbeeld van veel mensen in Tsjaad die in dezelfde situatie verkeren. Hun lot wakkerde in mij de droom aan om hen te bevrijden uit hun voortdurende noodzaak om geld te moeten lenen en vervolgens alsnog hulpeloos overgeleverd te zijn aan noodgevallen zoals ziekte. Daarnaast wilde ik deze mensen de liefde van God laten proeven en Zijn voorziening in alle noden laten ervaren.
“Destijds was er geen mogelijkheid voor haar om in hun levensonderhoud te voorzien zonder geld te lenen en daarmee alleen maar dieper in de schulden te komen.”
Zo gezegd, zo gedaan. Mijn visie kreeg vorm in het openen van kleine winkels langs de weg. Deze winkels bieden een geweldige mogelijkheid om te leren hoe je op eigen benen staat, een eigen bedrijf runt en op een goede manier met geld omgaat. De vraag was alleen nog met welk soort producten de vrouwen hun geld zouden kunnen verdienen. Het antwoord op deze vraag kwam eigenlijk heel toevallig, maar het was overduidelijk door God geleid. Ik ontmoette Sarah, een jonge vrouw, zelf christen. Zij was door haar man verlaten en leefde samen met haar acht kinderen; wederom niet met een betrouwbare inkomstenbron. Op een dag liet Sarah haar weefgetouw aan mij zien. Een handbedreven machine die het weven van bijvoorbeeld kleding heel efficiënt maakt. In twintig minuten tijd kon Sarah zo een babymutsje weven.
Toen ik van haar hoorde dat deze machines in Tsjaad verkrijgbaar zijn, was het volgende puzzelstukje in zicht: Het zou de perfecte taak voor Sarah zijn om andere alleenstaande moeders het werken met deze machine te leren zodat ze de geweven producten zouden kunnen gaan verkopen en een winkeltje langs de weg zouden kunnen openen. Een vriend uit Canada was zo enthousiast en begaan met dit project dat hij mij hielp met het financiële deel van dit avontuur. Ook Sarah was meteen heel enthousiast en vond via haar contacten in de buurt snel een groot aantal moeders die graag het handwerk van het weefgetouw wilden leren. Uiteindelijk kwamen er zelfs zoveel vrouwen op Sarah’s aanbod af dat wij een paar van hen moesten afwijzen aangezien wij maar vijf per klas konden opnemen. Daarin wilden we vooral moeders die Jezus nog niet kenden een kans geven. Immers, ons diepste verlangen was dat deze vrouwen de eeuwige liefde en hoop zouden ervaren die God door zijn Zoon heeft gegeven. Deze hoop is ontzettend belangrijk in een land waar het leven voor velen volledig hopeloos lijkt.
Sarah was echt een door God aangestelde lerares die het telkens lukte om haar getuigenis te delen terwijl ze gewoon les gaf en met de moeders omging. De vrouwen leerden snel en gedurende drie maanden weefden zij mutsen, sokken, babydekens en truien voor zowel kinderen als volwassenen.
“Sarah was echt een
door God aangestelde lerares.”
Hierdoor konden zij op elke zak garen die ze kochten een winst van omgerekend minimaal € 1 tot € 4 maken. Hiermee kwam ons tweede doel aan bod. We waren de weefgetouwklas immers ook begonnen om de vrouwen een wijze omgang met geld te leren. In Tsjaad heeft de meerderheid van de mensen van dag tot dag en heeft nooit geleerd wat het betekent voor noodgevallen te sparen. Zodra de moeders begonnen geld te verdienen, leerden wij hen dan ook hoe ze het beste hun geld konden verdelen over hun nieuwe zaak en het levensonderhoud van hun gezin. De reis van dit project kende veel bergtoppen en dalen voor mij. In het begin was ik erg gedreven maar bij de tweede klas merkte ik een stuk teleurstelling toen ik realiseerde dat de vrouwen niet zoveel geld zouden gaan verdienen als ik dacht. Erover peinzend, bracht God een vers in mijn gedachten: “Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.” (2 Kor. 4:18)
Dit vers hielp mij om weer uit te zoomen, diep adem te halen en mezelf te herinneren aan waarom ik aan deze opgave was begonnen: ik doe het omdat ik wil dat deze vrouwen Jezus leren kennen. Ik weet niet op welke manier God in de harten van ieder van hen aan het werk is, maar dat zijn de dingen die we niet zien en waarop we vertrouwen. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk!”
“Ik doe het omdat ik wil dat
deze vrouwen Jezus leren kennen.”
