“Zonder de vluchten van MAF zouden veel patiënten hier simpelweg niet overleven.” Paul Isilawa weet waar hij het over heeft. Hij is geboren en getogen in de Biami-gemeenschap, diep in de jungle van Papoea-Nieuw-Guinea. Daar werkt hij in de lokale kliniek als gezondheidswerker en ziet hij elke dag de grote medische nood in een gebied waar geen wegen zijn. Dat juist Paul dat nu doet, is niet vanzelfsprekend. Als Pauls vader die ene dag niet die ene keuze had gemaakt, had het leven er voor Paul heel anders uitgezien. En dat begon zo…
Naar het onbekende
In de jaren 60 verruilden Tom en Salome Hoey Australië voor het onbekende Papoea-Nieuw-Guinea. In de daaropvolgende vijftig jaar openden zij klinieken, kerken, scholen, een radiostation en een waterkrachtcentrale. En ze hielpen bij de aanleg van vijf landingsbanen. “Die landingsbanen zijn als levensaders voor dit gebied, waar geen wegen zijn.” En dat is niet het enige wat Tom en Salome brachten. Ze brachten het meest Waardevolle Nieuws wat ze hadden.
Een volk veranderd
Een van die mensen die geraakt werd door die Boodschap was Pauls vader. Hij was de allereerste uit de Biami-stam die tot geloof kwam. Een stam die toen nog gevangen zat in geweld, wraakacties en zelfs kannibalisme. Maar Gods Licht ging schijnen in zijn hart en hij maakte die ene keuze, de keuze voor Christus. En dat veranderde niet alleen zijn eigen leven. Samen met Tom en Salome gaf hij het geloof door aan vele anderen en dat veranderde de hele gemeenschap. Een verandering die doorzette, ook anno nu. Paul houdt vast aan het geloof van zijn vader en de waarden die zijn vader hem heeft meegegeven. Daarom heeft hij een medische opleiding gevolgd en gebruikt zijn kennis nu om zijn eigen volk te helpen en zo zijn geloof praktisch te maken.
“Bel MAF, nu!”
Samen met zijn team behandelt Paul dagelijks zo’n vijftig patiënten. Van malaria en tuberculose, tot slangenbeten en bevallingen. De kliniek is een toevluchtsoord voor mensen uit de wijde omgeving. Sommigen lopen uren om bij de kliniek te komen. De nood is groot. Maar zonder arts en geavanceerde medische middelen is die soms groter dan ze aankunnen.
Op een dag kwam er een vrouw naar de kliniek. Hoogzwanger. Haar baby bleek in een stuitligging te liggen. De situatie was kritiek. Het team zag dat het niet de goede kant op ging. Als ze niet snel iets ondernamen, zou dit niet goed aflopen. “Bel MAF, nu!” Een ambulancevlucht bracht haar naar het Tabubil-ziekenhuis, waar een goede gynaecoloog werkt. Met spanning wachtte het team af…
Hulp is onderweg
Het kindje heeft het tragisch genoeg niet heeft gered. Maar, dankzij tijdige medische zorg, heeft de moeder het wel overleefd. “In een gebied waar het dagen duurt om naar de dichtstbijzijnde stad met betere medische voorzieningen te lopen, is MAF onmisbaar. Zodra wij het geronk van een aankomend vliegtuig horen, voelen we ons zó opgelucht. Dan weten we dat er hulp onderweg is. Dat geeft hoop”, vertelt Paul. “MAF brengt ons medicijnen en allerlei andere middelen zodat de kliniek kan blijven draaien. Als MAF er niet was, denk ik dat al deze klinieken allang gesloten waren. Ze helpen ook met ambulancevluchten als patiënten met spoed naar een groter ziekenhuis vervoerd moeten worden”, vertelt Paul. “Zelfs als we benodigdheden uit de stad nodig hebben, helpen ze ons om ze hier te krijgen. MAF is onze levenslijn. Als MAF er niet was, waren veel patiënten hier gewoon gestorven.”
Wat Paul overeind houdt? Zijn geloof. “We zien God aan het werk als we in nood zijn. Als we bidden… dan komt op de een of andere manier precies wat we nodig hebben, het gebeurt gewoon. Ik dank God dat Hij ook hier bij ons is”, zegt Paul met een grote glimlach.