En toen zaten we toch ‘ineens’ voor drie maanden bij MAF in Amerika, iets waar we lang naar uit hebben gekeken. Zodra deuren opengaan en je verder kunt, vergeet je snel weer de stress die het opleverde om alles in korte tijd geregeld te krijgen 🙂
Deuren gaan natuurlijk niet vanzelf open. Anne van der Bijl schreef dat het is als met een supermarktdeur; we moeten er naartoe lopen voordat hij opengaat. Die stappen hebben we gezet, eerst zonder resultaat, maar toen de deuren opengingen ervoeren we voor de zoveelste keer dat Gods hand daarin was. Hij is en blijft trouw!
